به همت انجمن ادبی رضوی مؤسسه آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی، نشست تخصصی «نیایش‌های مثنوی معنوی» در حرم مطهر رضوی برگزار شد.
این نشست تخصصی بعدازظهر روز گذشته و همزمان با سالروز میلاد باسعادت امام جواد(ع) با حضور مهدی فردوسی استاد دانشگاه بین‌المللی امام رضا(ع) و جمعی از شاعران آیینی پیشکسوت و جوان در اتاق جلسات فاطمیون در باب الهادی(ع) بارگاه ملکوتی رضوی برپا شد. استاد فردوسی در این نشست ضمن اشاره به معانی واژگان دعا، ندا، ثنا، مدح، ستایش و نیایش اظهار کرد: در نیایش‌های مثنوی انواع مدح‌ها، حمدها، خوانش‌ها و سپاس‌ها وجود دارد. وی در ادامه این نشست از مولانا به عنوان شاگرد قرآن نام برد و با ذکر ابیاتی از مثنوی و همچنین آیات قرآنی به تبیین و تفسیر منتخبی از مفاهیم و مضامین قرآنی در این اثر کهن و ارزشمند پرداخت. این استاد دانشگاه با بیان معانی مختلف کلمه دعا در قرآن همچون عبادت، استغاثه، استعانت، سؤال و... به دعاهای مثنوی اشاره کرد. همچنین موضوعاتی نظیر شفاعت، کارنامه سفید و سیاه اعمال انسان، قطره دانش، خاک(جهان مادی) و باد(باد هوس) را در ابیات مثنوی تبیین کرد.
تفسیر واژه رستاخیز در مثنوی در ادامه فردوسی با تأکید بر این‌که واژه رستاخیز در مثنوی سه معنا و مفهوم متفاوت دارد، بیان کرد: نخستین معنای رستاخیز همان مفهوم معاد است که در اصول اعتقادی اسلامی و جهان‌بینی قرآنی می‌شناسیم. در برخی از ابیات نیز منظور از این واژه، رستاخیر طبیعت و بهار است. وی افزود: همچنین مهم‌ترین رستاخیزی که مورد توجه مولانا در مثنوی قرار دارد، رستاخیزی است که در وجود انسان پدید می‌آید. در این حالت رستاخیز به دو بُعد جسم و جان انسان مربوط می‌شود. همچنین این استاد دانشگاه گفت: موضوعات و مسائل انتزاعی مطرح شده در مثنوی همواره با مثال‌های محسوس همراه بوده است، چراکه مخاطبان مجالس و محافل مولانا عامه مردم بودند. شایان ذکر است، در این نشست ادبی نیز همچون سایر نشست‌های هفتگی هر دوشنبه انجمن ادبی رضوی، شماری از شاعران حاضر سروده‌های خود را در موضوعات و قالب‌های مختلف خواندند. |